Ekip arkadaşımızı Fatih’i kaybettik

[melleseferi]

Ekip arkadaşımızı Fatih’i kaybettik



Rotahaber’in görünmez kahramanlarından olan ekip arkadaşımız Mehmet Fatih Küçükkelepçe vefat etti.

Sizler Fatih’i tanımadınız. Belki yazılım dünyası ile ilginiz yoksa adını da duymamış olabilirsiniz. Mehmet Fatih Küçükkelepçe, ya da bizim Rotahaber ailesindeki adıyla “Videocu Fatih” görünmez kahramanlarımızdan birisi idi. Adının önüne “videocu” eklememizin sebebi takım arkadaşlarımız içerisinde bir başka Fatih’in bulunması ve Küçükkelepçe’nin Rotahaber’in videolarını düzenleyip sizlere ulaştırmasından dolayı.

Fatih, doğuştan engelli idi. Kas erimesi rahatsızlığı yüzünden vücudunu kullanamadığı gibi elini de ancak kendi geliştirdiği bir aparatla kullanıp klavyenin tuşlarına basabiliyordu. Buna rağmen hayat dolu idi. Hepimizi motive edebilecek bir enerjiye sahipti.

Kimi zaman bize yayın politikası hakkında danışmanlık yapar görüşlerini paylaşırdı. Kimi zaman da “Patron, haddimi aştımsa kusuruma bakma” derdi. “Patron” kelimesini kullanmasına gönül koyduğumu bilmesine rağmen bu kelimeyi ısrarla kullanırdı.

“Fatih kardeşim kullanma bu kelimeyi ne olursun” dediğimde, “Ağabey sen benim rahat olmamı istemiyor musun? Ben böyle rahatım. Niye beni bir kalıba sokmak istiyorsun” derdi. Bu muhabbetin aramızda kaç kez geçtiğini hatırlamıyorum. Ama Fatih kendini nasıl isterse öyle ifade etmeliydi ve öyle de davranmaya devam etti.
 
Fatih doğuştan engelli idi ama yazılım ile ilgili iki kitabı bulunuyordu. Delphi’yi anlatan kitapları sektörde bulunanların bir dönem başvuru kaynağı haline gelmişti. Yazılım dünyası onu yakından tanıyıp istifade etti.
 
Rotahaber'de teknik bir sorun gördüğünde, "Benim iyi olduğum zamanlar olacaktı ki, ben Rotahaber'in ihtiyaç duyduğu her yazılımı yapardım" derdi.

Bize dışarıdan destek verdi. Bizim gönüllü kahramanlarımızdandı. Rotahaber’den yaz aylarının başında ayrılmıştı. Geçtiğimiz yıl, annesinin, “Ben doğduğum topraklarda son zamanlarımı geçirmek istiyorum” talebi üzerine Malatya’dan Adıyaman’ın Kahta ilçesine göç etmişlerdi.

Bizden ayrılmıştı ama daha önceden yaptığımız programı bozmadık ve bu yaz eşim Muhterem Tanık ve kızım Menar Tanık ile birlikte Kahta’ya ziyaretine gittik. Ailesiyle de tanıştık. Aslında kendisi ile ilk kez yüz yüze görüşmüş olduk.

Birlikte oturduk sohbet ettik. Çalıştığı ortamı ve şartlarını gördüğümde Fatih gözümde daha çok büyüdü. Yazın pek çok ziyarette bulunma ve insan tanımasına rağmen kızım hep, “Beni en çok Fatih ağabey etkiledi. Onun hayata tutunma heyecanını hiç unutmayacağım” dedi.

Evet, sizler Fatih Küçükkelepçe’yi hiç tanımadınız. Lakin o bizim ekip arkadaşlarımızın yanında ve aynı ortamda imiş gibi bizlerle birlikte çalıştı.
 
Fatih son zamanlarda kendini iyi hissetmediğini ifade ediyordu. Bizden ayrılsa da yazışmaya hep devam ettik. En son Pazar günü yazıştık kendisi ile. Biz tuşlara on parmakla basıp meramımızı yazıya çevirirken, Fatih özel aparatıyla tuşlara ancak basabiliyordu.

SKYPE’tan yazdığıma biraz geç döndüğü için özür beyan etmiş ve dua talebinde bulunmuştu:

“Patron hem fiziksel, hem psikolojik olarak kötü bir dönemden geçiyorum. Beni mazur gör. Oturma pozisyonumu da kaybetmeye başladım. Duanı beklerim. Asla değiştiğimi düşünme.”

Fatih, bizim açımızdan baktığımızda çileli bir hayat sürdü. Ama yaşadıklarrına rağmen inancı sapa sağlamdı. Geçtiğimiz yıl annesini, önceki yıl da ablasını kaybetmişti.
 
Allah babasına ve kardeşlerine sabır versin. Fatih’in mekanını cennet eylesin.
 
Kaynak: Rotahaber / Ünal TANIK





Kaynak rotahaber.com ulaşmak için tıklayın.

[melleseferi]

melleseferi.com olarak Fatih Küçükkelepçe kardesimize Allah tan rahmet diliyorum , olayi duyunca sok oldum ancak olumun ne zaman gelecegi belli degil. Allah mekanini cennet eylesin , ailesine sabir versin.