Nike’ın Flyease Go Ayakkabıları Erişilebilir Tasarımlı

[Kayseriengelliler]

Nike’ın Flyease Go Ayakkabıları Erişilebilir Tasarımlı



2008 yılında Nike CEO’su Mark Parker, şirketin ilk çalışanının felç geçirdiğini ve tek elini kullanmayı kaybettiğini öğrendi.

Bu yüzden Parker, en iyi tasarımcılarından biri olan Tobie Hatfield’ı sınırlı el becerisi gerektiren bir ayakkabı üretmeye koydu. 2015 yılına kadar, tek bir çalışana hediye olan bu prototip Flyease’e dönüştü . Herkesin tek elle satın alıp giyebileceği bir ayakkabı teknolojisiydi, çünkü fermuarlı ve cırt cırtlı olabilirdi.

Altı yıl sonra Nike, Flyease’i bu yıl 120 dolara kademeli olarak piyasaya sürülecek olan Flyease Go ile bir sonraki aşamasına taşıyor.

Hatfield, “İlk eller serbest ayakkabımız” diyor. Ve Go, bağcıklarını bağlamada güçlük çeken insanlar için üretilirken (bu, üçüncü üç aylık dönemdeki hamile bir kadından artritik elleri olan yaşlı bir yetişkine kadar olabilir), Nike dantelsiz tasarımının isteyenler için yankı uyandıracağına inanıyor.


Nikes New Flyease Go elde tutuluyor.

Bir çift Flyease Go’yu kendi ayaklarımın üzerine kaydırdığımda, aynı fikirde olmaya meyilliyim. Go, en iyi haliyle evrensel tasarımın (veya bazılarının kapsayıcı tasarım olarak adlandırabileceği ) bir örneğidir . Kendi ayakkabılarımı bağlayabilsem de yapamayanlar için yapılan bu yenilik benim için hala büyük fayda sağlıyor. Ayakkabı ayağımı sararken ilk düşüncem, “bu nihai COVID ayakkabısı” oldu.

O nasıl çalışır?

Flyease Go, içinde iki ayakkabının kalbi olan tek bir ayakkabıdır. Baş Tasarım Sorumlusu John Hoke, “Dürüst olmak gerekirse, ayakkabının mekaniğini yeniden keşfettik” diyor.

Flyease Go ayağınızı beklerken, yaklaşık 30 derece eğimli, neopren benzeri bir tıkanıklıktır. Bu eğim, ayakkabının dış tabanının bir parçası olan patent bekleyen bükülebilir bir menteşe (veya iki farklı konum arasında geçiş yapan bir menteşe) sayesindedir. Ayakkabı kapınıza oturduğunda, kolayca kaydırmanız için tıkanabilen menteşe destekler.

Ancak ayakkabının içine bir kez girdiğinizde, menteşe otomatik olarak kapanır ve böylece ayakkabı, elastomerlerden ve performans köpüğünden yapılmış bir tuzak gibi, emici bir çamurla ayağınızı kavrar (aslında biraz vakum “fwump” sesi çıkarır). Günlük tıkanıklık anında mükemmel topuk desteğine sahip yastıklı bir spor ayakkabıya yükseltilir.

Bunu giydiğinizde ayağınızın altında bir çatlak hissetmezsiniz çünkü menteşe düz bir tabanın altında yaşar. Ve vücudunuzun ağırlığı, yürürken menteşeyi yerinde tutmak için gerekli değildir, ancak ayakkabının çevresini saran ve onu büyük bir saç tokası gibi yerinde tutan esnek, gerici bir bantla daha da bir arada tutulur.

Sonra, ayakkabıyı çıkarmak için, Nike hepimizin içgüdüsel olarak yaptığı hareketi yerine getirdi: Ayak parmağınızı diğer topuğunuza sürtmek. Go ayakkabılarında, özellikle ayakkabının daha kolay ve eller serbest olarak çıkarılmasını sağlamak için “kickstand topuk” adı verilen ekstra bir arka platform bulunur. Ve ayakkabıyı çıkardığınızda, otomatik olarak tekrar hazır konumuna geri döner. Gerçek uygulamada, manevra ustalaşmak için bir veya iki deneme gerektirir, ancak bir kez yaptığınızda, mantıksızdır. Yani kelimenin tam anlamıyla asla eğilmenize veya bu ayakkabıları giyip çıkarmak için ellerinizi kullanmanıza gerek yok.

Ayağımdaki ayakkabılar varken ne kadar rahat olduklarına şaşırıyorum. Onları çıkarıyorum ve tekrar tekrar takıyorum. Ayakkabının ayağımı içine aldığı o küçük UX anı her seferinde hoş bir sürpriz oluyor. Zihnimin bir kısmı bunun işe yaramayacağından emin ve işe yaradığında, duyum saf, yastık gibi bir neşedir.

Ama atlarsam ne olur?

Gergin bir şekilde zıpladım. Her şey yolunda görünüyor. Sonra havaya sıçrıyorum. Ayakkabılar hala sağlam. Ve dışarıda birkaç inç kar olduğu için, basketbol oynuyormuşum gibi bir kuruş üzerinde durarak evimde koşarak geçiyorum. Ayakkabılar kısa testlerde dayanıyor. Menteşenin çözüldüğünü hiç fark etmedim (ancak bir milimetre kadar malzemenin dönmesi gerektiğinden zamanla dayanıklılığını merak ediyorum). Bir şey varsa, hareketlerimi sınırlayan esnek, neopren benzeri üst kısımdır, çünkü ayağımı gerçek bir koşu veya basketbol ayakkabısı için istediğim kadar sıkı kilitlemiyor.

Belki de Hatfield’ın Flyease Go’ya “günlük performans yaşam tarzı ayakkabısı” adını vermesinin nedeni budur. Tanımlayıcı bir ağız dolusu, ama uygun. Go, hızlı bir yürüyüşe çıkmak için harika bir seçenek gibi görünüyor.

Nike, Go teknolojisinin şu anda özel basketbol, koşu ve diğer ayakkabılara gelip gelmeyeceğini taahhüt etmeyecek, ancak kimse bu olasılığı da kapatmıyor. Tasarım ekibinin teknolojiye duyduğu heyecan, Nike için onu gündelik giyim tarzına düşürmek için fazla bulaşıcı görünüyor. Bununla birlikte, Flyease Go’nun en dikkat çekici yanı, sadece bir ayakkabı değil, aynı zamanda şirketin tasarımda atılımları nasıl sürdürdüğüne dair Nike’da değişen zihniyetin bir portresi.

“Bize bu faydaları sağlamak için sık sık aşırı sporcuları dinliyoruz. Lebron’a ekstrem bir atlet olarak baktık. Nike Ease’in Kıdemli Direktörü Sarah Reinertsen, onun için tasarım yapabilirsek, liseli basketbol oyuncusu için çözebiliriz ”diyor. “Bu ayakkabının özellikle sevdiğim yanı, [belirli kısıtlamaları olan kişilerin] aşırı ihtiyaçlarını dinlememiz. Ancak bu çözümle bunun evrensel bir öneri olduğunu düşünüyoruz. ”

Diğer bir deyişle, Nike önce atletik tanrılar için ayakkabı tasarlamaktan ziyade, şimdi de önce özel ihtiyaçları olan insanlar için tasarlıyor. Her iki durumda da, Nike’ın yenilikleri ana akım tüketiciye fayda sağlayabilir, ancak sürüşe daha fazla insanı getiren ikinci seçenektir.

Hoke, “Evrensel tasarımdan ve evrensel tasarımın her sporcu için bir davet oluşturduğunda ne yaptığı hakkında çok konuşuyoruz” diyor. “Ve bu sorunu gerçekten, gerçekten çok iyi çözdüğümüzde – Nike Go’nun yaptığını düşündüğüm gibi – evrensel bir çekicilik yaratıyor. Tek bir izleyici kitlesine bağlı olmayacak. Çok akıllı olduğu için her izleyiciyi ağırlıyor. ”

fastcompany.com